Dit is een interactief rapport. Elke stip vertegenwoordigt een respondent. Door op de stippen te klikken krijgt u toegang tot ervaringen achter de antwoorden. Door met de muis over de stippen de bewegen krijgt u de 'titel" die de respondent aan de ervaring ga in beeld, en enkele andere gegevens. Door in de legende aan de zijkant een doelgroep te kiezen kunt u de resultaten filteren en inzoomen op deze groep.

Zin in de toekomst! Dit was het motto van Places of Hope, een tentoonstelling en een serie activiteiten rondom de vraag hoe de toekomst van Nederland vorm gegeven kan worden. Het initiatief vond plaats in het kader van Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018 en nam Noord-Nederland als vertrekpunt naar de toekomst. Places of Hope was op zoek naar een nieuwe, door mensen gedragen toekomst in harmonie met de natuur. Het uitgangspunt was dat overal in Nederland mensen werken aan het verbeteren van hun eigen leefwereld, in verrassende coalities en op onverwachte plekken. Deze initiatieven kregen een podium om van te kunnen leren. Places of Hope wilde daarbij omstandigheden creëren om de kracht van creativiteit en verbeelding te mobiliseren en burgers, ontwerpers, beleidsmakers en wetenschappers bij elkaar te brengen. Places of Hope organiseerde vele verschillende activiteiten, waaronder een tentoonstelling, de University of Hope, masterclasses, Artistieke Klimaattop, ontwerpateliers, culturele activiteiten, een parade en de openings- en slotmanifestatie.


OVER DE RESPONDENTEN

Woonplaats

Geslacht

Rol

Leeftijd

Een gevoel van verbondenheid, niet alleen staan in je ambities en soms frustrerend proces om tot resultaat te komen...


BELEVING VAN ERVARINGEN

Over welke activiteit ging het gedeelde verhaal?

… met blote voeten door het zand, dezelfde ervaring voor alle deelnemers...: de perfecte wake-up call die iedereen ‘gelijk’ en even nieuwsgierig maakte…

De toon van het gedeelde verhaal is:

Hoe waardevol was de omschreven ervaring?

Toon (horizontale as ) en waarde (vertikale as) van de ervaring

Hoeveelheid personen met wie het verhaal is gedeeld:

Aan welke personen is het verhaal verteld?

Het gevoel dat de omschreven ervaring opriep:


EFFECTEN EN SUGGESTIES

De omschreven ervaring heeft geleid tot:

… het doolhof met de keuzes, toch ook wel wat confronterend…

Duurzaamheid van effecten: bereik van mensen (horizontale as) versus duur van effect (vertikale as)

Toelichting: noem concrete persoonlijke voorbeelden over wat Places of Hope heeft opgeleverd:

Suggesties en tips voor soortgelijke toekomstige activiteiten:

  • Energietransitie klimaat
  • Het bereik van een tentoonstelling en de bijeenkomsten is vaak toch beperkt. Het verdient de aandacht om deze discussie met een zo breed mogelijk publiek te voeren.
  • Natuur versus gebruik land voor veeteelt en landbouw. Ik denk aan het item over landschapspijn van Jantine de Boer
  • meer klimaat gericht
  • nee. Was prima zo.
  • m.n. bewustwording en informering lijken me gediend bij zo'n initiatief. wij hebben er vanuit de Hogeschool waar ik werk in ieder geval veel studenten heen gestuurd. Voor die rol mag m.i. de boodschap er soms wel dikker bovenop liggen. Ik vond dan ook de duidleijk inhoudelijke stukken sterker dan de meer artistieke. De verschillende plaatjes in verschillende kleuren - die je dan met verschillende gekleurde brillen moest bekijken - waren leuk en grappig, maar bij mij is niet blijven hangen waar dat nu eigenlijk om ging. De interviews met 'landmakers' daarentegen wel, hoewel ook daarvan de details nu weg zijn.
  • zORG VOOR VERBINDINGMET BUITEN, dELEN VAN DE TENTOONSTELLING MEERVOUDIG INZETTEN OP ANDERE LOKATIES. vOORBEELDEN MET MEERDERE REGIO'S ILLUSTREREN. MAAR GEBRUIKOOK VAN VLAAMSE INZICTEN
  • Maak er geen tentoonstelling van en als je dat al wel doet, denk na over je doelgroep(en) en ontwikkel hem dan in gesprek met de doelgroep(en).
  • Het huis voor de toekomst, had m.i. nog toekomstgerichter kunnen zijn. Het is natuurlijk lastig om ver vooruit te kijken, maar zeker met de huidige problematiek van onze impact op de aarde (stikstof, PFAS, plastics vervuiling etc...) zijn voorbeelden heel belangrijk voor mensen om te kunnen zien wat ze kunnen doen. De maquettes van de kinderen over de stadsindeling waren ook erg interessant om te zien. Hierdoor interesseer je kinderen al jong voor planologie / indeling van stad & wijk... Anderzijds laat je hen (en de toeschouwers) ook in miniatuur zien wat voor impact onze gebouwde omgeving en de wijze waarop wij deze indelen en gebruiken op het stukje aarde waar wij wonen. Ruimte bieden aan bezoekers om zelf suggesties te doen of te laten zien voor verbetering / aanpassingen van de ruimtelijke omgeving om deze beter te maken.
  • Ga in gesprek met mensen en sluit niemand uit. Zorg voor diversiteit en gebruik de rijkdom aan kennis en ervaring die in mensen zitten. Mensen maken het verschil. Zin in de toekomst!
  • Connecting places of hope …. internationaal …. wereld tentoonstelling
  • Het gaat niet alleen om beelden en vergezichten, maar juist op het bijelkaar brengen van stakeholders en belanghebbenden (burgers, bedrijfsleven, overheid en kennisinstellingen) rond regionale vraagstukken. Vanuit een open innovatie gedachte en methodiek samen werken aan die vergezichten. Van groot belang is dat de uitkomsten ook meegaan in strategisch beleid, maar ook in de uitvoering vanuit zo'n breed consortium gedacht en gewerkt wordt. Minstens zo belangrijk is dat er tevoren al draagvlak en commitment bij beleidsmaker en invloedrijke organisaties en instellingen om voor deze aanpak te gaan.
  • Op het gebied van een schonere lucht, wat de burger hier aan kan toevoegen en ook hoe om te gaan met de vervuiling, b.v. meer bomen planten in het Noorden en minder losen op het Wad van afval water, water eerst zuiveren (Frisia en Vuilverbranding) ?
  • nee
  • Betrek ook dan weer mensen van diverse pluimage er bij die elkaar inspireren tot verdere ontwikkeling
  • nog meer "lawaai" maken
  • nieuwe verdienmodellen
  • Leg (nog meer) verbinding met landelijke media, en ook breder dan de Vpro
  • laten zien waartoe de "enge deelfacetten-manie " leidt - van zonne-akkers, van windmolenparken, van verdozing, van totaal gebrek aan integrale R O
  • Meer op de plek waar het echt gebeurt, minder eigen (ambtenaren)parochie
  • Blijf ze koppelen aan grotere events, bijv. Dutch Design Week, Floriade etc. Doe nog meer voor mensen die niet van nature geinteresseerd zijn, misschien zelfs klimaatverandering ontkennen. Hoe kun je hen bereiken?
  • ik ben er druk mee bezig
  • Het concept is zó sterk, dat dit zeker op een nieuwe manier ingezet kan worden / vervolg aan kan worden gegeven. Wellicht is dan een andere ruimtelijke / geografische context passender. Ik denk ook aan een langer programma binnen het ministerie met deze titel. Dus ook hier weer het programma als geheel inbedden in het ministerie, vanuit museale context naar beleidscontext brengen, lijkt mij heel spannend. Het landmakerskabinet kan ook dan op die manier daar onderdeel van zijn. (Om maar iets te noemen). Het concept heeft veel potentie. Misschien zelfs wel een tv programma op landelijke televisie over vormgeven aan het Nederland van Morgen met de titel Places of Hope?
  • zoveel mogelijk verschillende doelgroepen deze activiteiten laten ervaren
  • Kleine betaalde themaprijsvragen aan koppelen waar ruimtelijke/economische planners, social engineers en kunstenaars op in kunnen schrijven.
  • Denk goed na over het voorprogramma en het naprogramma. Dat zijn krachtige instrumenten om veel mensen te binden aan de activiteit en nieuwsgierig te maken, eigenaarschap te voelen.
  • Maak programma kalender voor verschillende soorten vraagstukken. Combineer beleidsdoelen . Maak gebruik van sdg's en de innovatie impact analyse
  • De reis, de interactie, het kunnen doen en ervaren, de vragen , de verbinding. Allemaal hele vernieuwende ingrediënten die in een volgende tentoonstelling zeker dienen terug te komen. Zin in de toekomst vind ik iets beter dan de naam Places of Hope. Hoop is voor mij iets te negatief en er zit geen aanjaging in voor gewenste verandering. Helaas zie ik ook politieke agenda's voorbijkomen die geen enkel recht doen aan alles wat we tijdens deze reis samen hebben opgebouwd. Dat doet pijn! De realiteit is anders en hard. Ik HOOP dat we dit met inwoners van heel NL toch kunnen keren nog.
  • Interactieve games en smart borden, eventueel virtueel reality
  • Op een drukkere locatie meer mensen confronteren met de experiences lijkt mij effectiever. Bijvoorbeeld op Utrecht CS
  • Ondanks dat de keuze natuurlijk express was gemaakt om de tentoonstelling in het noorden te houden, was het heel onpraktisch met de lange reistijd
  • Sterkere aansluiting zoeken bij een breder publiek door de manifestaties sterker op bredere doelgroep te richten. Nu beetje 'geïsoleerd' van buitenwereld. B.v. de koppeling met een sterk op breed publiek gericht festival of sterkere hechting aan bestaande structuren in stad/omgeving zou meer resultaat kunnen hebben
  • Het breed betrekken van verschillende groepen uit de samenleving maakt dat de tentoonstelling inclusiever wordt, maar ook dat er meer bekendheid ontstaat onder verschillende groepen. Voeg bijvoorbeeld een fotoreportage toe met hoe vluchtelingen detoekomst van Nederland zien. Ik weet zeker dat dit tot verassend(ere) inzichten zal leiden.
  • Probeer in drukke winkelstraten te gaan zitten om zo veel mogelijk publiek te bereiken en nodig vooral de politiek uit
  • Meer media-aandacht verkrijgen en actief verspreiden onder gemeenten en adviesbureaus. Naar mijn mening moet iedereen die werkt in de ruimtelijke ordening bij zo’n soort evenement geweest zijn.
  • Ik denk dat het zeker helpt om op andere activiteiten en initiatieven mee te liften zoals de Culturele Hoofdstad.
  • Vergeet niet dat de impact van klimaat in een stad anders is dan op het platteland
  • Laat de huidige Landmakers de nieuwe generatie Landmakers meenemen
  • Een internationale link, blijven inspelen op gevoel, nog diversere groep mensen bij elkaar brengen
  • Meer bekendheid en pr, Places of Hope had best meer nationale media mogen halen.
  • Places of Hope heeft veel activiteiten bevat en heel veel informatie geïntegreerd. Heel knap gedaan. De informatiedichtheid van de tentoonstelling was zo hoog dat ik me afvraag hoe toegankelijk die was voor de minder betrokken burger en of gidsen die toegankelijkheid zou kunnen vergroten. Mensen die voor specifieke doelgroepende vertaalslag zou kunnen maken.

Wat is de doorwerking van de gedeelde voorbeelden?

Hoe heeft het prikkelen van zintuigen - vorm, beeld, geluid - uitgewerkt?

Is een tentoonstelling zoals Places of Hope en activiteiten de moeite waard om te herhalen?