Sprockler Visualizer

Amsterdam Toegankelijk voor Iedereen

Reizen met het openbaar vervoer, naar school gaan, iets leuks doen of solliciteren op een baan. Voor mensen met een beperking kunnen deze alledaagse dingen een hele opgave zijn. Volgens het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking moet iedereen - ongeacht zijn of haar beperking – kunnen meedoen in de maatschappij. Hoe maken we van Amsterdam een stad waarin iedereen kan meedoen? Met of zonder beperking? Daarvoor gaan we de 'Lokale Inclusie Agenda’ opstellen. En dat kunnen we niet zonder de inbreng van zo veel mogelijk Amsterdammers.

Daarom hebben de gemeente Amsterdam en Cliëntenbelang Amsterdam vijf bijeenkomsten georganiseerd in verschillende stadsdelen van Amsterdam. Tijdens deze bijeenkomsten vertelden Amsterdammers met én zonder beperking hun verhaal. Deze verhalen kan je hieronder lezen en beluisteren. Elke stip is een Amsterdammer en als je erop klikt komt het verhaal van deze Amsterdammer naar boven.

Over de verhalenvertellers

Tijdens de bijeenkomsten vertelden allerlei Amsterdammers hun verhaal. In de onderstaande plaatjes is wat meer informatie over de verhalenvertellers te vinden. Zo is te zien dat er heel veel ervaringsdeskundigen aan het woord zijn geweest. We kunnen ook zien dat er verhalen uit de verschillende stadsdelen zijn gedeeld, voornamelijk uit Zuid, Oost en Noord.

Rol

Stadsdeel

Mensen met allerlei beperkingen hebben hun verhalen gedeeld. Vooral mensen die niet goed ter been zijn (31%), wat sneller moe zijn (30%), (soms) last hebben van prikkels om hun heen (26%) en een ziekte hebben die chronisch is (23%). Ruim 20% van de respondenten geeft aan geen beperking te hebben, waarvan een derde jonger dan 25 jaar oud is. De drie categorieën van moeite met spreken, moeite met de Nederlandse taal en een seksuele geaardheid die niet altijd geaccepteerd wordt zijn het minst aangeklikt, door enkelen. Dit kan betekenen dat er weinig deelnemers aanwezig waren of dat mensen dat niet hebben aangeklikt.

Beperking

De verhalenvertellers hebben ook aangegeven welke leeftijd en welk geslacht ze hebben. Er hebben meer vrouwen dan mannen de vragenlijst ingevuld. De mensen uit de verschillende stadsdelen hebben dezelfde verspreiding van leeftijden, behalve in Zuid waar de respondenten voornamelijk onder de 25 of boven de 55 waren en in West waar de deelnemers voornamelijk tussen de 41 en 55 jaar oud waren.

Leeftijd

Geslacht

Over de verhalen

Iedereen is gevraagd of ze mee kunnen doen met alles wat ze willen in Amsterdam. Twee derde van de respondenten geeft aan dat ze niet kunnen deelnemen aan alles wat ze willen in Amsterdam en een derde wel. Als ze niet mee kunnen doen werden ze gevraagd: kan je een voorbeeld geven van iets wat jij belangrijk vindt en nu niet aan mee kan doen in Amsterdam?

Ik kan meedoen in de stad

Deelnemers delen verhalen in stadsdeel nieuw-west

Bijeenkomst in stadsdeel noord

De oplossingen die volgens de Amsterdammers die hun verhaal hebben gedeeld nodig zijn om deze voorbeelden op te lossen gaan vooral over aanpassingen van de openbare ruimte (53%), aanpassingen van gebouwen/huizen (40%), andere regels en wetten (37%) en een andere bejegening (31%). Het gaat om de fysieke toegankelijkheid maar in combinatie van de bejegening van mensen met een beperking. Informele hulp wordt het minst aangeklikt als benodigde oplossing.

Wat voor soort oplossing is er nodig?

Kan je dit toelichten?

Allereerst het idee wat mensen zonder een beperking hebben over mensen met een beperking. We zijn niet enkel dagjes mensen, zielig of hulpbehoevend. We zijn harde werkers, ouders, docenten, dansers, artiesten, sprekers etc. Onze beperking beperkt hier ons niet altijd in, ontoegankelijkheid wel. Dit moet dus aangepast worden, niet als gunst maar met spoed en als basis.
Bij ontwerp van openbare ruimte wordt geen rekening gehouden met rolstoelen, rollators, kinderwagens, etc. Meer aandacht in opleiding/scholing hiervoor, meer laten ervaren hoe het is om in een rolstoel te zitten of blind te zijn. Aanpassingen zijn vaak maar een tijdelijke oplossing. OV-haltes moeten worden aangepast, als je met de tram gaat weet je niet of je de volgende halte er uit kan. Gat tussen metro en perron is te groot, kan er geen uitschuifplankje komen?
Te grote "afstand" tussen bestuur/ beleid/ zittende klasse en burgers.
Tarieven parkeergarages aanpassen voor mensen met een EGK Toegang gebouwen aanpassen Bestrating minder bol
1. Notie nemen dat invaliden ook deel willen nemen aan de maatschappij door te werken en uitstapjes te doen en dit zelfstandig willen doen. 2. Invalideparkeerplaats toekennen aan mensen die nog wel enkele honderden meters kunnen lopen maar niet meer dan dat op een dag. 3. Ook monumentale pleinen en oude straten toegankelijk maken.
Het huidig passend onderwijs is niet passend genoeg. Daarnaast zijn er te veel stigma omtrent niet zichtbare aandoeningen.
Zebra, beter OV en als dat niet kan naar PGB-budget. Liever wil ik het zelf doen.
Zonder vrije tijd is het saai. Vroeger had ik dat niet en dat vond ik jammer. Ik had ook geen vrienden. Dat is wel belangrijk. De hele dag thuiszitten is niks. Dan komen de muren op je af.
Anderen vragen of ze op kunnen staan. Drempels verwijderen / lift aanbrengen.
Meer hulp, een maatje / vrijwilliger
Nieuwbouw /woningbouw al aangepast zijn. Restaurants rekening houden met alle soorten beperkingen rekening word gehouden. Extra hulp met waar je terecht kan. Meer professionele hulp bij het dagelijkse leven, zodat mensen zelfstandiger worden. Er wordt onvoldoende rekening gehouden.
automatisch open/dicht. Gelijke vloer. Ruimte waarin elektrische rolstoel kan draaien. Straten - Afritten minder steil. Gelijke koers waar mogelijk en indien afrit niet op de hoek! (zie der kinderen straat).
Lager hangen van borden in OV. Grotere letters en blindentolk audio-discriptie
Beeldtelefoon
Bij straatvernieuwing: let op stoepoprit voor rolstoelen -> die verdwijnen nogal is. Het aanpassen hiervan duurt te lang. Overbodige paaltjes op de stoep waardoor de toegang voor rolstoelgangers geblokkeerd wordt (de partijen schuiven 't vaak af).
Amsterdammers met stadspas gratis OV. OV beter op tijd laten rijden.
-Overal meer roltrappen. -Meer invalidenplekken in het OV. -Campagne starten om mensen ervan bewust te maken om op te staan voor mensen met een beperking.
Bv hoofdsteunen invaliden voertuigen voor in busjes naar dagopvang.
Respect tonen voor medemensen
Informatie naar de Amsterdammers toe is onvoldoende. Mensen worden van het kastje naar de muur gestuurd.
Sociale verbanden - toenemende individualisering. Verdrijving van de verzeuling.
(1) Meer straat-/parkbankjes voor de kwetsbare senioren + minder loszittende stoeptegels en lagere stoepdrempels. (2) Meer kleinschalige ontmoetingsruimtes (Buurtkamers) voor jong en oud en verhoging sociale cohesie en burenhulp (3) Voorlichting en informatie essentieel voor bewustwording en kwaliteitsverandering; bijvoorbeeld de Wijkkrant wordt door slechts 6% van de jongeren gelezen.
Zie 2.
Ringleiding en boventiteling
Het OV in noord is een ramp. Naar molenwijk rijden 3 tot 4 buslijnen. Als ik naar tuindorp toe moet dan 1 X overstappen. Als ik naar mijn werk ga met OV moet ik 2X overstappen of 15 minuten lopen en ik ben al niet zo mobiel. Woonwijk Banne 2, werk Distelweg,
Mee aandacht van de politie.
arbeidsmarkt is niet inclusief maar ondergeschikt aan het neoliberalisme, er wordt gelogen over langer werken in een wereld van jobstudentenbanen
Maak de gebouwde omgeving voor 100% toegankelijk conform de vereisten van het VN Verdrag Handicap.
Uiteraard moeten alle openbare gebouwen toegankelijk zijn. Maar een eerste stap is om geen bijeenkomsten te organiseren in gebouwen die dat (nog) niet zijn, door bewustwording vanuit de gemeente naar alle formele instanties en organisaties over dit onderwerp.
Dat personeel beter begrijpt wat overprikkeling is, dat ik niet als zeur wordtl gezien als ik vra asg of de muziek zachter mag (en die e e n kwartier later weer harder wordt gezet), ik op een rustiger plekje kan zitten en dat ook beschikbaar is. Dat bv films en voorstellingen ook een keer in de middag worden uitgevoerd, kortere voorstelling, kleinere zaal, met zachtere muziek-geluid etc.
Genoeg regels, maar daar heb je dus niets aan. Voor de stratenmakers weet ik geen oplossing.
- Bewustwording bij algemene publiek d.m.v. ludieke straatbordjes en een publiekscampagne. - Bejegening van trampersoneel laat soms ten wensen over. - De regels en wetten zijn er maar moeten worden gehandhaafd. - Meer toegankelijke toiletten houd daarbij rekening met elektrische rolstoelen. - Stempels op de stoep met rolstoel-picto's met de tekst 'denk aan mij'.
- Publiekscampagne nodig voor algemene bewustwording. - Strijd van mensen met handicap moet gezien worden als een emancipatiestrijd en niet als medisch dosier. - Amsterdam moet het sociale model omarmen dat gaat er in de kern om: niet de handicap is het probleem. Niet de rolstoel is het probleem, maar de niet toegankelijke omgeving (zoals café, skaters) is de beperking. Pas als Amsterdam bovenstaande zienswijze omarmt is er iets op te lossen. Zie de casus Barcelona of bel 06-30121352 Mari Sanders, dan licht hij het verder toe :)
- OV: groter deel tram/bus multi bruikbaar voor bijv. twee rolstoelen/klapstoeltjes. - Op rij planken bus/tram regelmatig controleren en zorgen dat ze het doen/sleutel mee hebben (mentaliteitsverandering nodig). - Toiletten in de stad: meer en toegankelijk. - AED en overzicht.
Geen fel licht. Altijd akoestische demping.
licht nodig om gezicht. Gebruik maken van bestaande installaties zoals boven/ondertiteling.
als mantelzorger zou je makkelijker moeten kunnen parkeren. Bijv. op de GPK van degene die je helpt.
Bewustwording chauffeurs/conducteurs. Bouw opdrachtgevers en architecten (nog steeds worden ontoegankelijke gebouwen opgeleverd! Eye! Fiets parkeren op de stoep.
- Toegankelijkheid toiletten. - Kapotte liften in openbare gebouwen. - Als volwaardig persoon worden behandeld.
Zelfredzaamheid en tevreden zijn. Inclusief vrijwilligerswerk voldoening is voldoende. Het is goed zo.
Bewustwording bewoners, gemeenteambtenaren voor doorgangsbreedte en toegankelijkheid. Bijv. als ergens gewerkt is blijft er nog van alles achter. Bordjes, losse keien, omleiding. Hier zou op gecontroleerd moeten worden. Dat kan iemand zijn die kennis heeft van het handboek van toegankelijkheid.
Vb. het aanleggen van een invalidenparkeerplek is niet het probleem oplossen als de omgeving van de parkeerplek niet ook wordt aangepast: verlaging stoep, ruime uitstapmogelijkheid, zoals een uitlaatklep voor rolstoel die moet kunnen dalen, aanpassen andere fietsparkeermogelijkheden als fietsers de invaliden parkeerplaats ontoegankelijk maken.
Ontschotting. Maatwerk. Erkenning en herkenning.
- meer grote liften bij gebouwen zo groot dat er een brancard in past. - Inkomen is te klein om sociaal mee te kunnen doen.
zie vraag 2 en 3, maar dit geldt dus voor andere bezoeken aan het centrum
zie voorgaande vragen. Systeemwereld moet meer aansluiten bij leefwereld. We vragen steeds meer van eigen netwerk en patienten, maar die kunnen dat alleen tijdens kantoor uren doen. Ik heb in drie maanden tijd bijna drie weken aan vakantie uren op moeten nemen om voor mijn tante te kunnen zorgen
aanpassing aan openbare ruimte: bestrating. tegels lighten los en omhoog en geen opritten of deze zijn bezet door autos. lastig met rollator. wmo en pgb opstakels, want het wordt vaak afgewezen. Ik ga nu zelfs naar de rechtbank voor behi uden huishoudelijke hulp. Persoonlijke wordt niet meegenomen. Rechtsbijstandsverzekering voor juridische advies. invalidentoiletten en tijdens uitverkoop zijn winkels ontoegankelijk. grotr pashokjes in kledingwinkels of een te laag bankje erin
Zoals al eerder geschreven; aangepast openbaar vervoer. Verder zorgen dat (nieuwe) gebouwen echt toegankelijk zijn. Het is toch een schande dat Het IJ alleen via een achterlift( Dienstlift) te betreden is. Dit is een modern gebouw; je merk ercht dat je daar een 2de rangs burger bent.
Ja, boventiteling of ondertiteling technisch uitvoeren (ook in theater)
Er kan niets worden gedaan aan de leeftijd.
Behoud invalide plekken voor auto's, meer openbare toiletten.
Er moet rekening gehouden worden dat artikelen niet te hoog worden geplaatst. Stoepranden moeten rolstoelvriendelijk worden. Standaard een oprijplaat in het openbaar vervoer.
Een hulphond is een voorziening op het gebied van individuele begeleiding. De hulphond begeleidt mij 24 uur per dag, 7 dagen per week. De hulphond neemt waar als ik overprikkeld dreig te raken. Signaleert dat voor mij waardoor ik stressvolle situaties kan vermijden. De hulphond buffert. Dat wil zeggen: gaat staan tussen mij en mensen in een stressvolle situatie. Daarnaast leer ik mij focussen op de hulphond waardoor ik minder snel overprikkeld raak.
Lage stoep om makkelijk overheen met rolstoel, maar dan staan er auto's geparkeerd. Er wordt niet geluisterd en dus niks aangedaan.
Toegankelijk maken van theater (rolstoellift in/onder buitentrap) Toegankelijk maken tramhaltes, rijschema van trams veranderen, 2e lift op belangrijkste tramhalte in de gemeente, andere loopbanen op metrohaltes, ook linkshandige in/uit checkpoortjes
Wegmarkering - zebrapad - duidelijke oversteekplaats met voorrang. Scheiding tussen voetgangers / rolstoelers en fietsers / brommers. Géén shared space!
Afzal heeft woning met lift nodig. Afzal heeft nieuwe woning nodig. Afzal heeft nieuwbouwwoning nodig. Afzal heeft benedenwoning nodig. Afzal's grootste wens is dat hij weer een nieuwe scootmobiel hebben, want z'n andere is tweedehands en is stuk vaker.
De verbouwing in de stationshal Cuypershal. Er komt wel een roltrap en normale trap om over te stappen naar de metrolijnen. Géén lift voor rolstoelers/kinderwagens.
Voetbal vereniging IJburg. Paal staat op de toegangsweg. Ook door de week. Gemeente maakt de beperking.
Bewustwording bij personeel (GVB bv.), klachten procedure serieus nemen. Mentaliteitsverandering bij publiek (toegankelijkheid)
1) Musea moeten zorgen voor liftjes, ook aan de gracht. 2) Andere instelling personeel openbaar vervoer daarnaast ruimere rijtijden opdat zij meer tijd hebben om gehandicapten te bedienen.
Professional moet zich beter aanpassen aan niveau van de hulpvrager. Meer bewustwording.
Zie vraag 2. Norm muzieksterkte en akoestiek verbeteren.
Niet elk gebouw is goed toegankelijk. Zo moesten we twee keer met de goederenlift en door de keuken om in het restaurant te komen. Een meer zijn we met de rolstoel uit de tram gezet. Geen excuus gekregen van GVB.
Tropen Museum moet je een omloop maken om er in te komen.
Veel last van onveilige zebrapaden/drukte in de stad, openbaar vervoer. Ik ben alleen, kost alleen altijd veel energie en tijd. Bv. met de bus hierheen komen. Bus geen omroep welke halte, moet communiceren met de buschauffeur. Te vaak afhankelijk van mensen/vriendelijkheid vd mensen. Kan bv. online formulier van deze bijeenkomst niet goed invullen. Opbrekingen/wegwerkzaamheden geven grote belemmeringen.
- Andere, toegankelijke tramstellen - Even wachten tot de gehandicapte zit (ik kom altijd bont en blauw uit de tram) - Ruimte op te lopen, eventueel afbakenen, op stoepen. - Als iedereen één meter tuin inlevert (voortuintjes, Betondorp) dan kan je er langs.
Gratis OV voor minima
Wajong, we lopen er tegen aan dat er een regel is die zegt dat je voor je 17de jaar in NL zou moeten om recht te hebben op de uitkering. Informatie audio mogelijkheden In het geval van PGB bewaken dat budgethouder altijd toegang heeft tot het budget geen ZIN optie of betere begeleiding.
Betere verlichting. Goede betegeling op straat.
Ik kan nu nog veel doen maar voorzie dat als ik straks een scootmobiel moet dat dit moeilijker wordt. Veel op gebied van PGB gaat niet goed, PGB's worden te vaak niet goedgekeurd.
Slachtoffer van het systeem. Verantwoordelijke partijen zijn niet in staat om mijn kind "op maat" te helpen.
Sinds de regels op de weg zijn veranderd. De brommers (Canta) op de rijweg maar ook weer af is het erg complex geworden. Hierdoor maak ik minder gebruik van Canta. Ik ben banger geworden om te rijden in de stad. Andere mensen met een beperking kunnen hierdoor ook niet meer meerijden. Sociale verarming. Informatie hierover is slecht geweest. Bejegening naar/met mensen met psychische problematiek ook door gemeente Amsterdam is beneden peil. Weinig kennis. Geldt over de hele breedte.
Binnen Nederland zijn er 80 gemeentes die het belang van assistentie-hond inzien voor mensen met autisme of andere psychische problematiek. BEHALVE AMSTERDAM! Omgerekend kost een hond 2000 euro per jaar. Al de hulpverlening die nu nodig is kost veel meer en met minder kwaliteit van leven.
Aanpassingen van wetten. Handhaving. Bewustwording campagne.
Het is vaak lastig om met een scootmobiel in een huis te komen. Of met een auto afgezet te worden voor een museum b.v. Rijksmuseum van Gogh of Theater b.v ITA
Meer inlevingsvermogen, wonend in een autoluw gebied zonder enige voorzieningen is en zou het prettig zijn om incidenteel bijv. een busje naar een bijeenkomst e.d. te laten rijden. Dus iets meer begrip voor de kwetsbare doch zeer geïnteresseerde oudere en deze mee te (bljven) nemen in hetgeen er speelt.
In alle theaters een installatie voor boventiteling. Ik weet dat ze het bij Opera wel hebben op sommige plekken, en in het Anne Frank theater was ook iets dat je kon zien wat er gezegd werd. In bioscopen moeten ook de Nederlandse films ondertiteld worden, dat kan niet zo moeilijk zijn, daar is al ondertiteling!
Het gaat vooral om een omkering van denken en beleid. Inclusie moet het normaal zijn en mensen apart behandelen alleen bij uitzondering. Vanuit deze mindshift moet het beleid totaal anders worden ingestoken. En vervolgens de uitwerking daarvan in concrete stappen.
Er wordt vaak niet bij stilgestaan dat kinderen met bijv Down het liefst zoveel mogelijk deelnemen aan het reguliere leven en niet willen 'verdwijnen' in allerlei speciale instellingen, vaak buiten de stad. Daarvoor zijn professionals nodig om het mogelijk te maken (leerkrachten, ondersteuning, pedagogen, sportleraren), maar ook financiering en bekendheid dat hier nog een gat ligt.
Beleidsmakers, schoolbestuurders en het SWV dat eens in mogelijkheden gaan denken i.p.v. onmogelijkheden. In andere steden ns er wel echt inclusief onderwijs. Maar in onze mooie hoofdstad niet!!!!
Open houding
Steun stadsdeel / overheid. Steun gebiedsmakelaar. Actie.
Bewustwording

Hoe vaak komt het voorbeeld voor?

Het merendeel van de deelnemers geeft aan dat de voorbeelden die ze gedeeld hebben regelmatig of elke dag voorkomen. De meeste verhalen zijn dus niet eenmalige gebeurtenissen, maar vaak voorkomende ergernissen waar Amsterdammers met een beperking zich aan storen. Vervoer is het vaakst genoemd als thema gevolgd door vrije tijd. Verhalen over het thema thuis worden niet vaak gedeeld.

Waarover ging het voorbeeld?

Deelnemers werden ook gevraagd om positieve verhalen te delen over wat er wel goed gaat: kan je een voorbeeld geven uit jouw eigen leven van iets wat (nu wel) goed gaat? . Deze positieve voorbeelden gingen ook vaak over vervoer en over vrije tijd. Er werden ook wat meer positieve voorbeelden genoemd over welzijn, gezondheid en ondersteuning. Voor het realiseren van deze voorbeelden zijn vooral aanpassingen van openbare ruimte (40%), regels en wetten (33%) en andere bejegening (32%) erg belangrijk geweest.

Wat was er voor nodig om het positieve voorbeeld te realiseren?

Waar ging het positieve voorbeeld over?

Algemene vragen over toegankelijkheid

Naast de verhalen, beantwoorden de deelnemers ook een aantal algemene vragen. Zo antwoorden ze of wel eens van het VN-verdrag Handicap hadden gehoord. 80% van de respondenten geeft aan het verdrag een beetje of goed te kennen. Een derde van de respondenten uit Zuid geeft aan dat ze het VN verdrag niet kennen. Twee derde van de respondenten uit Zuidoost en Centrum geeft aan het VN verdrag goed te kennen. Dit zou kunnen zijn dat de mensen die naar de bijeenkomst zijn gekomen zich meer met dit onderwerp bezig houden. De deelnemers geven aan dat voor hen vervoer (50%), welzijn, gezondheid & ondersteuning (36%), bejegening (35%) en vrije tijd (35%) in het algemeen de belangrijkste thema's zijn. Er zijn geen opvallende verschillen tussen de belangrijkste thema’s per stadsdeel.

Ik heb gehoord van het VN-verdrag Handicap

De volgende themas vind ik het belangrijkste om aan te pakken in mijn stadsdeel

In Amsterdam kan iedereen met en zonder beperking mee doen

Twee derde van de deelnemers is het een beetje tot helemaal oneens met de stelling dat Amsterdam toegankelijk is. 9% is neutraal of heeft geen mening. 26% is het een beetje eens tot eens. Niemand is het helemaal eens met de stelling. Respondenten onder de 40 jaar geven vaak aan dat ze het oneens zijn, terwijl mensen boven de 71 jaar oud aangeven dat ze het een beetje eens zijn. Het merendeel van belangenbehartigers zijn het een beetje mee eens met de stelling.

Verkenning tijdens de stedelijke slotbijeenkomst op 12 november

Mijn droom over drie jaar is

dat de huizen weer betaalbaar worden en onze kinderen in de stad kunnen blijven wonen en meer groen
dat iedereen met elke beperking overal kan gaan en staan waar hij zij wil
Dat je je huis niet enkel 1 keer in je leven toegankelijk mag laten maken.. Dat de stad eindelijk begaanbaar is voor rolstoelers en dat er geen vergunningen meer worden gegeven aan ontoegankelijke bouwbesluiten...
Volledig toegankelijk OV, op relaxte manier (=gemakkelijk toegankelijk). Alle openbare gebouwen zijn 100% toegankelijk met voldoende toegankelijke toiletten.
Andere bewoners veel meer kennis en begrip voor mensen die op een andere manier functioneren dan men gewend is dat vergt veel bewustwordingsactiviteiten.
openbaar vervoer beter geregeld voor mensen met een beperking, denk aan gat tussen trein, aflopende randjes enz.
Dat de toegankelijkheid zo geoptimaliseerd is dat iedereen kan participeren in de samenleving.
Dat iedereen goed kan participeren in de samenleving
beter toegang voor mensen in een rolstoel of met een visuele beperking op scholen en in het openbaar vervoer
dat ambtenaren need listers e mee denken in terms van ceilinged eh toegankelijkheid
Meer aandacht voor het optreden van intergenerationele armoede
Mensen die eenzaam zijn meer gaan participeren
zie vorige vraag
1. Dat mensen met een beperking de zelfde mogelijkheden hebben in het maatschappelijk leven als mensen zonder beperking. 2. Dat gepaste hulpmiddeken sneller bij de rechthebbende terecht komen.
Buurthuis straten
Is het veel normaler om te praten "Wat heb jij nodig om mee te doen?"
Dat het makkelijker is om voor mensen met een handicap/chronisch zieken huisvesting te vinden.
Over 3 jaar ben ik aan het werk. Dan is het OV beter en fietsen staan niet meer op de stoep.
Dat het schoon blijft. Dat OV beter wordt en er goede informatie komt. Dat iedereen elkaar een beetje helpt!
Meer sportieve voorzieningen in de openbare ruimtes die toegankelijk zijn voor betreffende doelgroepen: Mensen met een beperking: fysiek, visueel.
Alle restaurants en straten fysiek toegankelijk
Meer sociaal contact; geschikte woning
Dat iedereen in zijn eigen wijze mee kan doen aan activiteiten ongeacht beperkingen hebben.
Begrip voor elkaar met beperking.
Dat het openbaar vervoer voor ouderen verbeterd is
Meer inclusief theater. Andere blik op handicaps. Gelijkwaardig. Respect. Elkaar zien als gelijken en zien wat nodig is om het toegankelijk te maken.
Mensen met publieke functies dat ze gebarentaal beheersen
Dat plannen van CBA verwezenlijkt worden. Dat huisvesting makkelijker is te vinden (betaalbaar).
Openbaar vervoer gratis voor Amsterdammers, maar in ieder geval voor minima.
Beter openbaar vervoer!
-Overal roltrappen. -Meer invalide plekken in het OV. -Mensen staan op voor mensen met een beperking.
Voldoende huisvesting ouderen met laag inkomen
Nog meer plek voor fietsers. Ouderen en eenzame mensen meer betrekken van de samenleving, bv financiering van busjes voor uitstapjes.
-Stoplichten langer op groen. -Bushalte op gelijke hoogte + geen gat zodat iedereen in de bus kan.
Meer openbaar vervoer ivm vele ouderen
Beter (aangepast) vervoer. Huisvesting voor oud en jong.
Beter meedenken over de inrichting van openbare ruimte. Meel rolstoelvriendelijker.
Minder ongelijkheid - men ziet een toenemende armoede in de stad.
Iedereen aan alles meedoen. Inwoners bewust hoe ze om moeten gaan met al/niet zichtbare beperking.
Dat het OV in Buitenvelden, zowel Noord-Zuid als Oost-West toegankelijk is (moet dat OV er dus wel zijn!) voor met name de ouderen. Concreet: voldoende bussen en voldoende haltes. Zitplaatsen voor mensen met een handicap moeten er zijn en beschikbaar (niet bezet door mensen die er geen recht op hebben).
(1) Dat de ingezette toenadering GGD, Beter Oud en Cliëntenbelang succesvol wordt (2) Dat het project Hackaton (AMS en Ben Sajet Centrum) succes wordt (3) Dat er weer aandacht komt voor sociale cohesie op het buurtniveau (Buurtkamers etc.) (4) Dat het platform 'Zorg & Welzijn' in het kader van AOA, waarvan ik de voortrekker ben, een succes wordt.
- More spaces on the streets to walk. - That there are less tourists. - That the city becomes more quiet - too many loud vehicles. - Less pollution.
Mensen met een beperking als vanzelfsprekend mee kunnen doen in het verkeer en toegankelijkheid tot gebouwen hebben en zich welkom voelen.
- Er zijn oplossingen voor ouderen op bovenwoningen. - Handhaving fiesters op zebra's. - Kennis bij medeburger over verschillen. - In openbaar vervoer ruimte en handhaving van de ruimte voor mensen met beperkingen.
Theater en concertzalen toegerust met ringleiding en boventiteling en in de horeca verbetering van akoestiek, muziekvrije uren of dagen, voldoende licht om te kunnen liplezen, goede wifi om apps van spraak naar tekst te gebruiken. Dus aanpassingen voor mensen met gehoorverlies. Zie ook bijgevoegde infospecial
Beter bereik met het OV. Tegen de afsluiting van de binnenstad
In een betere buurt wonen.
meer loop en fietsruimte, minder autowegen, minder obstakels, minder massatoeristen,
Een zo toegankelijk mogelijke stad in de meest ruime zin conform het VN Verdrag Handicap.
toegankelijke plekken, goed vervoer!, hulp en tolerantie,hulpvaardigheid (open houding naar mensen die in welk opzicht ook anders zijn en de vanzelfsprekend om te helpen waar en als dat nodig is.
I would like to see a governmental office for accessibile tourism in Amsterdam.
Dat mensen met een beperking volledig kunnen participeren in werk en in het sociale domein (werkende binnen zorg- en welzijnsorganisaties).
Begrip voor en kennis over mensen met een onzichtbare handicap en beperking of ziekte Meer plekken en activiteiten die prikkelarm zijn. Meer plekken waar het stik en rustig is
Alle opgeheven haltes van het OV zijn terug. Alle fietsers tegelijk groen is opgeheven. De Wibautstraat is aangepast: twee rijstroken voor snel gemotoriseerd verkeer en twee voor langzaam verkeer. Die geplande malle middenstrook op de Berlagebrug voor voetgangers komt er niet. Alle opgeheven zebra's op de fietspaden zijn terug
- Openbaar vervoer volledig toegankelijk. - Meer plekken waar je de stoep op kan. - Er zijn heel veel rolstoel toegankelijke toiletten en speeltuinen.
- Amsterdam heeft dan flink geïnvesteerd in het aanpakken van de publieke ruimte. Amsterdam benadert toegankelijkheid vanuit het eerder genoemde sociale model. Amsterdam gaat mee in de Europese vaart der volkeren en wordt een positieve voorloper in transformeren naar een inclusieve stad.
Alles toegankelijk, vanzelfsprekend!
Dat de gemeente (en gvb etc)op hun taalgebruik letten: Correct en letterlijk, niet wollig.
- Dat ik veilig kan fietsen zonder door auto's, vrachtauto's, busjes, scooters of brommers omver wordt gereden. - dat er in de stad een oplossing is om mijn auto te parkeren en dat ik als oudere mijn familie elders niet meer kan bereiken.
Dat alles vrij toegankelijk is voor mensen met en zonder handicap.
Inclusieve stad!
Toegankelijkheid is sterk verbeterd.
Menselijke maat. Sociale cohesie.
Toegankelijkheid stap voor stap verbeterd.
Wethouder voor gehandicaptenzaken = toegankelijkheid/inclusie.
Toegankelijk Museumplein/Amsterdam met duidelijke bewegwijzering en een gevoel van veiligheid.
Ik hoop dat mijn beide kinderen met zorgvraag x ondersteuningsbehoefte een plekje gevonden hebben in de maatschappij waarbij zij actief (blijven) deelnemen.
Toegankelijke horeca.
Vereenvoudiging van het melden waar ontoegankelijke plekken zijn zoals rolstoel vriendelijke wc's
meer invalide parkeerplekken, meer haltes OV, geen obstakels in de openbare ruimte en op stoepen, inclusief strenger toezicht op parkeren op de stoep, voldoende hellingen voor rollators, een aangepaste woning
Patienten en mantelzorgers worden erkend als deskundig over hun eigen situatie. En meer flexibiliteit bij zorginstelingen en hulpverleners om mantelzorgers te faciliteren
volledig toegankelijk. het hamerkwartier als proefwijk. toegankelijkheid normal ipv abnormaal. wmo en pgb duidelijker en simpler.
Droom? Droomen doe ik niet meer. Ik leeft in de realiteit. Wat moet er gebeuren; winkels die toegankelijk zijn, stoepranden waar een rolstoel ( kinderwagen) soepel kunnen afrollen, metro-perron toegankelijk maken, bussen die toegankelijk zijn. Eigenlijk gaat alles over toegankelijkheid en als toegankelijkheid niet langer een nachtmerrie is kan ik misschien dromen over inclusie.
Dat 't verbeterd is. Hele stad regelmatig schouwen! (= registreren hotspots)
De inrichting van de openbare ruimtes verbeteren (straten, het groen)
OV is niet toegankelijk voor iedereen en de info daarover. Bijvoorbeeld lift op een halte die niet werkt en hoog gelegen bushaltes en het ontbreken van zitbanken bij de haltes. Mensen zonder app hoe zij de route kunnen bekijken.
Voldoende parkeergelegenheid bij belangrijke voorzieningen.
Een schone stad, schone straten
Betaalbare parkeerkosten en veilige omgeving voor iedereen (binnenstad)
Dat iedereen gemakkelijk met het openbaar vervoer kan reizen, zonder dit meer dan een uur van tevoren aan te geven.
Dat de stad zover is aangepast dat mensen met fysieke of geestelijke handicap beter zich kunnen redden.
Dat de gemeente Amsterdam financieel bijdraagt aan een hulphond voor mensen die het nodig hebben om zelfstandig te kunnen zijn, minder afhankelijk te zijn van mantelzorg en om mee te kunnen doen aan het openbare leven in mijn eigen (woon)omgeving. Mensen met psychische problemen.
Dat iedereen gelijk behandeld word en het ook voor iedereen toegankelijk is op elk gebied.
Dat echt alles toegankelijk is voor alle mensen met een handicap gewoon gelijk behandeld wordt.
Alle tramhaltes toegankelijk.
Overal óoók openbare damestoiletten! Én invalide toiletten in de horeca bedrijven!
Als rolstoeler wil ik alle hoge stoepranden weg/verwijderd worden! Bijv. bij oversteekplaatsen met vluchtheuvels daar is vaak een enorme hoogteverschil.
Fietsen in rekken kunnen plaatsen. Grofvuil is overal, blijft liggen. Ruimte bij fietsrekken open laten voor rolstoel, rollator, kinderwagens. Toegankelijk, winkels, openbare ruimtes. Openbare toiletten. Metro-toiletten.
Inwoners, ondernemers maar ook gemeente zelf bekend worden met beperkingen. Als eerste wordt overal aan fysieke toegankelijkheid gedacht. Hiervan er is meer, waar iedereen rekening mee moet houden. Soms simpele oplossingen.
Meer sportactiviteiten balans in alle stadsdelen voor gehandicapten. Noord is niet rijk bedeeld wat dat betreft. Mentaliteitsverandering/bewustwording dmv campagnes.
Het zou mooi zijn als Amsterdam over drie jaar een relaxte stad waar de mensen de tijd en ruimte nemen om de dingen te doen die ze belangrijk vinden. Niet meegaan met ratrace van wereldsteden maar een wereldse mensenstad. Laat Amsterdam een uitzondering zijn! (zonder het grote publiek te trekken).
Dat mensen zelfstandig de dingen kunnen doen die ze willen doen.
Groot deel van de panden van de Gemeente Amsterdam maximaal toegankelijk zijn
Dat niet alles is gedigitaliseerd, maar bereikbaar blijft voor bijv. ouderen.
Huisvesting denk aan de bejaardentehuizen die sluiten. Veel meer voorzieningen, Voorrang geven aan groepswonen
Meer rekening houden met ouderen, kinderen en toeristen in het verkeer; duidelijke indeling van de weg door verschillende wegbekleding! Stoep: andere kleur: rood. Weg: klinkers of asfalt.
Minder auto verkeer in de stad.
Dat alle tramhaltes/bushaltes zijn aangepast (geen shared-space meer is). Overal kunnen komen zonder gedoe. Dat er gehandhaafd wordt op rommel op straat en door rood rijden auto's enz zodat mij veiliger voel op straat. Fietsers hebben heel veel vrij spel, gedrag fietsers verbeteren/handhaven.
Mentaliteit. We leven nu in een 'ik' maatschappij.
Dat de openbare ruimte, het OV en minimaal 25 vrijetijdslocaties geheel toegankelijk zijn gemaakt door de inhoudsdeskundigen en gecontroleerd door ervaringsdeskundigen.
Gratis OV voor minima
Dat mensen met een beperking kunnen wonen naar behoefte (een passende woning) met ondersteuning of begeleiding naar keus.
Goed verlicht, goed begaanbaar, minder prikkelgevoelig
Meer bewustwording gecreëerd voor mensen met een beperking
Beter vervoer, betere positie voor gehandicapten. Eenzaamheid opgelost.
Er ligt nu een initiatief voorstel in gemeente (van stichting Malak) "samen naar school klassen Amsterdam. Ik hoop dat dit initiatief steun van heel Amsterdam krijgt om te realiseren en de financiering krijgt. Samenwerkingsverband en schoolbesturen dit met open hart ondersteunen. Hard nodig!
Mensen met een aangepast vervoer b.v. Canta of scootmobiel meer informatie en veiliger op de weg. Je moet je nu zien te redden.
Dat gemeente Amsterdam grote voordelen zier van assistentie-honden! Leerlingen vervoer doorloop zolang kind op speciaal onderwijs zit. Niet opnieuw op wachtlijsten, hulpverlening bij 18 jaar!
Dat het OV toegankelijk is. De bus is op dit moment schijn toegankelijk. Ik zou graag willen dat ik niet het gevoel heb tweederangsburger te zijn zoals bijv het gebruiken van de dienstregeling om binnen te kunnen komen. Nieuwe gebouwen moeten goed toegankelijk zijn (bijv bij Eye moet je via de dienstingang naar binnen en sleutel ophalen. Dat gehandicapten. niet altijd om moeten rijden , achteraf worden neergezet, etc.
Dat er nog steeds huishoudelijke hulp is voor mensen die het nodig hebben tegen een redelijke prijs. Dat het vervoer nog beter voor minder validen is aangepast. Openbare gebouwen voor ieder toegankelijk is.
Over 3 jaar gaat het Zorgcentrum Nellestein worden gesloopd, als oudere mag je dan hopen dat er eenzelfde (zorg)faciliteit voor (alleenstaande) kwetsbare ouderen terugkomt. Zodat je in je eigen wijk geholpen kunt worden. Dat geeft rust in je hoofd.
Dat Amsterdam ook voor ouderen een stad is waar ze veilig kunnen fietsen (niet tussen de auto's en nog een plek hebben voor hun auto om buiten de stad te kunnen komen. Het OV is voor ouderen niet geschikt meer helaas.
Inclusief onderwijs als basis voor verdere inclusie in de samenleving
Dat onze dochter met down hier in de buurt kan wonen, werken en recreeren, en op school gevoed is met de juiste kennis (en dan bedoel ik niet macrameetechnieken)
Een school voor voortgezet onderwijs waar kinderen met allerlei handicaps welkom zijn. Een groot verschil met de gescheiden samenleving die er nu is voor gehandicapten vs niet gehandicapten.
Diverse vormen van inclusief onderwijs gerealiseerd
Bankjes in Betondorp. Bushalte Huygenplein. Openbaar vervoer lijn 19.
5 theater waar ringleiding en boventiteling op orde is. Voldoende eetgelegenheid in Oost (minimaal 3).
Weer gezinnen met gehandicapte kinderen in de stad.
Dat het beter geregeld is voor mensen met zowel een psychische als fysieke beperking

Het volgende wil ik nog graag vertellen

Hoe je bejegend wordt. Soms gaat dat heel goed, soms denken ze dat je mentaal een handicap hebt, soms beslissen ze voor je wat je moet doen. Mensen houden niet altijd voldoende rekening met mensen met een beperking, met wat ze niet kunnen, maar ook met wat ze wel kunnen. Er is niet voldoende 'know-how'.
Relaxt theater. Inclusief theater waarin stijve conventies afgeschaft worden (zoals de proms, muziek)
bij alles wat openbaar en privaat wordt georganiseerd rekening houden met mensen met handicaps
Veel succes verder. En meer aandacht voor de toepassing in verscheidenheid van ervaringsdeskundigheid.
Ook mensen met een beperking willen gewoon (fulltime) werken en genieten van hun vrije tijd.
Jeugdwoning
Niet zichtbare beperking
Toegankelijkheid van winkels. Niet per sé een plank voor de deur. Sommige winkels (Kruitvat bijv.) is zo volgebouwd dat je er niet normaal doorheen kan.
Beter AOV.
Er begint nu meer nagedacht te worden over sportfaciliteiten voor mensen met een beperking. Only Friends is een mooi voorbeeld.
Besef dat het zwaar is voor mensen met een beperking en dat het belangrijk is dat mensen mee kunnen doen.
Ik wil graag een maatje / vrijwilliger
Verschillende beperkingen hebben verschillende roepingen en wensen. En dat kan heel erg naar elkaar bijten.
Communicatie vanuit de gemeente kan beter. Bijv. WMO/andere vragen die de burger stelt.
Het in onderwijs wordt meegenomen en niet wordt buitengesloten, omdat het ingewikkeld lijkt.
Er mogen wel wat meer mensen met een handicap betrokken worden bij alle situaties die over henzelf gaan.
Ouders met een psychischiatische problemen én kinderen, door de vele instanties krijgen de kinderen geen eerlijke kans om op te groeien bij hun ouders.
Respect voor elkaars mening!
Ik kan niet goed aangeven wanneer ik pijn heb of niet.
Meer voor welzijn ouderen
Er zijn veel ouderen die geen toegang hebben tot computers. Ouderen geen toegang tot digitale kennis door geldgebrek en angst voor de digitale wereld.
Uit onderzoeken blijkt dat de omgeving van mensen met een beperking te weinig hulp aanbiedt of vraagt, terwijl dit simpel is. Om niet opdringerig te zijn; uiteindelijk doet niemand dit dan...
Bij wegopbrekingen betere toegankelijkheid voor mensen met een beperking! Verkeerslichten beter afstellen voor voetgangers.
Toegankelijkheid verzorgingshuis nood uitgang geen rekening met het feit van een rolstoel.
Meer aandacht voor intergenerationele armoede.
Weinig begrip voor niet zichtbare beperking.
Een groot probleem in de stad is discriminatie, intolerantie waardoor de ongedocumenteerden die straten in Buitenvelden gehuisvest worden, in de brandweerkazerne, bij voorbaat verketterd worden.
Waar naar mijn mening continu en meer aandacht aan besteed kan worden is het streven naar: (1) Elkaar zo goed mogelijk voorlichten en informeren (2) Elkaars kennis en ervaring delen (3) Meer de activiteiten op elkaar afstemmen (4) Beter coördineren en samenwerken om het langs elkaar heen opereren zo veel mogelijk te voorkomen
- I would like to see more people who have disabilities in public space (ex: limited mobility). I would like for them to be part of how we also imagine the city of Amsterdam. That it becomes 'normal' to see people in public spaces of the center who are residents of Amsterdam (not only tourists) who use a wheelchair or don't just more on a bike/on foot.
Dat we allemaal iets kunnen doen om de stad toegankelijker te maken. Het idee van mensen zonder beperking dat het allemaal goed geregeld is voor mensen met een beperking terwijl in de praktijk dat dat niet zo is.
De laatste tijd is, na 9/11, schijntolerantie weggevallen dat maakt dat er meer openlijke discriminatie is. Door de snelheid + stres in de stad is er weinig geduld voor mensen met een beperking (blind/slechtziend/rolstoelen/ouderen+rollator+stokken/kleine kinderen, etc).
In vergaderaccommodaties akoestiek verbeteringen en ringleiding. Kan nu vaak alleen terecht in kerkzaaltjes en wil graag zijn waar ieder is in de stad.
Respect tonen aan elkaar.
bekrompen denkpatronen door vooroordelen geleid, meer naar het buitenland kijken en er van leren, Nederlandse clichés laten varen
Focus bij de toegankelijkheid van gebouwen niet op het Bouwbesluit als bovengrens, maar ga voor maximale toegankelijkheid in afwijking van het Bouwbesluit. Dat kan, mag en moet.
neen of misschien toch wel : een open, menselijke en creatieve stad met mogelijkheden en ondersteuning voor iedereen.
Dat ook het vervoer aandacht behoeft. Mensen met een beperking staan vaak lang te wachten en er gaat veel mis, terwijl zij naar een vergadering of bijeenkomst moeten waar zij op tijd moeten zijn. Gevolg is dat het vervoer vaak meer dan uur vooraf wordt besteld, om maar niet te laat te komen. Ook hierin lijkt het of de gedachte is dat de persoon in kwestie naar dagbesteding o.i.d. gaat, waarbij het niet uitmaakt of je wat later bent. Ook binnen het aangepaste vervoer is een gedragsverandering nodig: bewoners met een beperking moeten volledig kunnen participeren en aangepast vervoer zou daar ondersteunend in moeten zijn.
Er zijn veel mensen niet zichtbaar in het openbare leven door hun chronische ziekte, die daardoor niet echt deelnemen aan amsterdam maar wel amsterdammer zijn!
Schaf 14020 af, dan wordt de gemeente ook weer telefonisch bereikbaar.
algemene bejegening/bewustwording, alles begint daar.
Dat Amsterdam als hoofdstad een extra belangrijk voorbeeldrol heeft als toegankelijke stad. We komen er alleen door radicaal anders naar toegankelijkheid te kijken in de breedste zin van het woord.
Multipele handicap, onzichtbare handicaps.
Dat er een grote groep mensen is die niet invalide is maar ook niet gezond. De loop afstanden zijn te groot.
Dat mensen zonder het ze laten merken heel eenzaam zijn of blijven.
Mensen worden overladen met digitale informatie, maar sommigen kunnen dat niet volgen. Borden in de buurt met korte teksten met buurtgebonden informatie is voor hen een oplossing.
Bruggen in centrum zijn te steil voor mijn driewielfiets maar ook voor sommige rolstoelen. Daardoor delen centrum onbereikbaar.
HANDHAVING!!
Compliment aan de organisatie.
Bij oplossen van problemen moet doorgepakt worden en zorg voor budget (ook voor stichtingen).
Onzichtbare beperking. Buitenkant klopt binnenkant niet.
Bijstand/hulp bij reparatie technische hulpmiddelen zoals reparatie scootmobiel/rolstoel. Ik heb behoefte aan meer aangepaste toiletten, die ook 's avonds toegankelijk zijn.
Toegankelijkheid van wc's. Het levert stress op als mensen niet van een toilet gebruik kunnen maken. Daardoor durven mensen niet naar buiten te gaan.
voldoende bankjes om uit te rusten in de openbare ruimte. Op weg naar winkels, voorzieningen, OV, in parken en wandelroutes. Veel te weinig openbare toiletten,ook voor vrouwen en mensen in rolstoel. Afstand ingang BovenIJ ziekenhuis naar halte OV.
Sinds de invoering van de participatiemaatschappij worden burgers en hun netwerk geacht veel meer zelf te doen. eerst zelf doen, daarna samen met netwerk, daarna samen met netwerk en hulpverlening. Daarna volledig professionale huklp. In de praktijk sluit de aanpak van zorgvereners daar niet bij aan. Er zijn twee keuzes. Of zelf doen, of het volledig uit handen geven. Er is nieuewe vorm van professionaliteit odig, veel meer gericht op faciliteren
toegankelijkheid is niet evident.
Ja - terrassen. Natuurlijk is het bijzonder gezellig als terrassen plaats hebben op de stoepen. Maar als rolstoelgebruiker wordt het heel moeilijk om je te verplaatsen. Vaak moet je op het fietspad rijen; over hoge drempels en je komt in gevaarlijke situaties. Is het niet mogelijk dat terrassen een baan overhouden voor alle voetgangers?
- Veel meer investeren in buurten. - Bewoners meer stimuleren hun aandeel te leveren aan de toegankelijkheid van de stad. Bijvoorbeeld door wijk-buurtraden of cliëntraden - Betere autoriteit waar je terecht kan met knelpunten in de zorg en welzijn meer regio- of wijkbudgetten in de zorg. - Organisatie én financiering
Groenvoorzieningen moeten beter zijn.
Huisvesting die passend is voor ouder wordende mensen. Kennis die nodig is voor het veilig en fijn thuiswonen is niet bekend bij de mensen die het nodig hebben.
Zat vroeger bij deelrad; zij wilden een 'veilig fietspad' om te laten zien hoe Noord is. Ik vind dit heel jammer dat dit vergeten is!
Dat de binnenstad véél te chaotisch en druk is gemaakt qua verkeer. Auto's, scooters, trams, fietsers, voetgangers allemaal kriskras door elkaar zorgt regelmatig voor gevaarlijke situaties.
Veel mensen weten niet dat ergotherapie vrij toegankelijk is. Er is geen verwijzing nodig. 10 uur per jaar in het basispakket (wel vanaf de eigen bijdrage).
Mijn ouders hebben geld opzij gezet voor mijn toekomstige studie. Ik heb echt een hulphond nodig. Nu de gemeente Amsterdam weigert mijn hulphond te betalen moeten mijn ouders het studiegeld gaan gebruiken voor de hulphond. Straks is er geen geld meer om te studeren. Ik ervaar dat ik zonder hulphond straks geen leven heb.
Ze gaan er vanuit dat een handicap voor iedereen hetzelfde is maar dat is echt niet zo!
Dat mensen met een beperking ook mensen zijn.
Recht op zorg, langer thuis beter mogelijk maken. Kleinschalig, zorgvoorziening in de buurt. Kort verblijf ziekenhuis mogelijk maken van thuiszorg afhankelijk zijn. Wie wat waar. Toegankelijkheid voor beter zorg.
Wat vaak wordt vergeten is een versnelling druk van de economische model. Iedereen die dit niet kan bijbenen wordt automatisch uitgesloten.
Tramhalte. Sommige zijn veel te laag waardoor in en uitstappen moeilijk wordt.
Veel belangen kunnen ook tegenstrijdig zijn. Ze kunnen elkaar dus tegenwerken.
Isolement signalen (moeder) sneller oppakken.
Zebrapad op fietspad heeft weinig zin; fietsers fietsen door terwijl voetgangers denken dat ze voorrang hebben.
Als liefhebber van Amsterdam
Er is te weinig aandacht voor plekken die mensen liever vermijden/voor hun gevaarlijk zijn. Te weinig gemonitord wordt.
De inzet van inhoudsdeskundigen! Het is belangrijk dat de gemeente hierin samenwerkingspartners vindt.
Als mensen niets aan je zien denken ze dat je niets hebt.
Mantelzorgers van mensen met een beperking beter faciliteren bv opleidingsmogelijkheden, passende woning op het moment dat zij wonen met degene die zorg ontvangt.
Toegankelijkheid wordt altijd vertaalt in fysieke toegankelijkheid terwijl het veel meer is. Als mensen niks aan je zien, denken ze dat je niks hebt.
Het idee dat je geacht wordt alles zelf te kunnen: werkt niet! Is niet mogelijk: biologisch zit de mens niet zo in elkaar.
Voor meer info over samen naar school klassen Amsterdam kunt u gerust contact opnemen met Fatima Ouahou info@stichtingmalak.com
1. Vervoersproblemen opgelost algemeen. 2. Mensen met een psychische of verstandelijke beperking veel meer aandacht / bejegening in het openbare leven / gebouwen.
Meer gehandicapten parkeerplaatsen in de stad (bijv bij stedelijk museum is maar één parkeerplaats). Bij het autoloze stadsbeleid wordt het alleen maar erger met een gehandicapten bus of als de chauffeur van een gehandicaoten kan je nergens meer komen. Wordt steeds moeilijker.
Het stallen van fietsen voor mensen met een handicap, Ik zelf kan niet met mijn fiets makkelijk een schuine helling af of op. Ook fietsenrekken waar je de fiets in een rek moet zetten, zoals in de baarsjes is voor mij niet mogelijk. Of ik moet mijn fiets te ver van een plek waar ik moet zijn neerzetten. Dit wordt in de binnenstad steeds meer. De zogenaamde nietjes zijn voor mij het prettigst. Misschien extra plekken voor minder validen om hun fiets te parkeren. b.v. bij stations etc.
De vorige stelling: 'Iedereen (on)beperkt kan in Amsterdam deelnemen' verbaasde mij, want iedere (id. overheids)locatie iets op dit moment absoluut niet toegankelijk voor bijv. scoot/rolstoelgebruikers. Hoeveel daarvan zie ik in de tram/metro??? Dan ben je dus uitsluitend op het AOV aangewezen, niets mis mee, maar het kost veel communicatie/wachttijd en kriskras door de stad... Kan efficiënter?
Ook mensen met een verstandelijke beperking kunnen zich ontwikkelen op educatief gebied. Dit moeten we veel serieuzer nemen met goede methodes. Daarnaast moet Amsterdam veel meer open staan voor inclusief onderwijs en hier meer stappen in gaan zetten o.a. Via samen naar schoolklassen in basis en voortgezet onderwijs.
Soms te veel vragen van vrijwilligers. Ondoorzichtelijk mogelijkheden van subsidies, recht hebben op voorzieningen.
Woningcorporaties bouwen hun woningen om tot 'normale' woningen zodat ze verhuurd worden aan niet gehandicapten en zij verdwijnen uit het straatbeeld.

Rol